TY - JOUR ID - 73192 TI - عینی گرایی در حقوق و تشخیص قضایی JO - فلسفه حقوق JA - PHLQ LA - fa SN - AU - واعظی, احمد AD - استاد تمام فلسفه دانشگاه باقرالعلوم(علیه السلام)، قم. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 1 IS - شماره 1_ بهار SP - 7 EP - 29 KW - عینی گرایی KW - عینی گرایی معرفت شناختی KW - عینیت متافیزیکی KW - عینی گرایی حقوقی DO - 10.22081/phlq.2022.73192 N2 - بحث فلسفی ابژکتیو یا سوبژکتیو‌، گاه معطوف به موجودات و امور است؛ گاه پیرامون گزاره‌ها و اظهارات زبانی است و در مورد اشیاء و امور، به ‌دو صورت عینی‌گرایی متافیزیکی و عینی‌گرایی معرفت‌شناختی رخ می‌نماید. در مورد گزاره‌ها و اظهارات زبانی، سه تلقی و کاربرد از عینیت متصور است؛ عینیت معناشناختی، متافیزیکی و گفتمانی. در عرصۀ مسائل حقوقی هم، مسألۀعینیت، به ‌چند‌گونه تصویر می‌شود؛ و به یک معنا و مفهوم مشترک و یکسان نیست؛ و در هرجا، در مقابل معنای خاصی در مقابل مفهوم ضد آن قرار می‌گیرد. هر دو ساحت عینیت متافیزیکی و عینیت معرفت شناختی، در حوزۀ مسائل حقوقی نیز مطرح می‌شوند. عینیت متافیزیکی در حقوق، زمانی پذیرفته می‌شود که موجودیت قانون را، مستقل از ذهن و باور اشخاص بدانیم. حال‌آن‌که عینیت معرفت‌شناختی در حقوق به دو معناست؛ در معنای نخست، عینی‌گرایی به‌معنای رعایت بی‌طرفی و عدم جانبداری است و در معنای دوم، میسر بودن فهم و تشخیص فرافردی و اشتراک‌پذیر حقوقی مراد است. UR - https://phlq.bou.ac.ir/article_73192.html L1 - https://phlq.bou.ac.ir/article_73192_559c8bd63643d410df6385a17b4fdc00.pdf ER -